Ook vandaag doe ik weer even een frustratieblog schrijven! Na mijn laatste halfbakken reactie op mijn mail kreeg ik vandaag nog een reactie terug. Ik vroeg in mijn mail of ik weer mocht wandelen buiten met 1 van de bewoners en dit is de reactie:
Dus 2 jaar na de hele Corona ellende mag iedereen los. Behalve de bejaarden. Zij moeten zich nog steeds aan allerlei regels houden. Waarom ik nog steeds niet met de mevrouw buiten mag lopen is mij een raadsel. Buiten willen ze dus ook dat we met een mondkorf lopen.
En nog gekker, vorig jaar mocht ik dus wel met mevrouw naar buiten…Maar nu, wanneer iedereen los mag, worden de regels voor hun strenger en mogen ze niet meer buitenlopen zonder mondkorf?
Zorgcentrum de Overloop
Na jaren vrijwilliger te zijn geweest is dit wel heel teleurstellend. Nu heb ik al best een hoop dingen gezien die niet konden bij het Zorgcentrum maar dat 2 jaar na dato de mensen nog steeds niet mogen doen wat ze willen gaat me aan het hart.
Het verhaal dat ze de familie van de mevrouw hebben gesproken gaat er bij mij ook slecht in. Ik heb zelf met deze mevrouw gesproken. Ze vond de mondkorven maar een gedoe, je zag geen gezichten meer, ze vond het eigenlijk allemaal maar een gedoe. Maarja wat de ouderen zelf denken of willen – dat maakt ze bij Zorgcentrum de Overloop niet zo heel veel uit.
Deze mevrouw is sowieso nog heel erg bij de pinken en als ik de verhalen van haar mag geloven is Zorgcentrum de Overloop niet een plek waar je je laatste tijd wilt uitzitten.
Veel ouderen zijn dement en zo word zij dan ook behandeld. Dat terwijl ze lang niet zo ver is als veel van haar medebewoners. Dat is ook de reden dat ik met haar 1 op 1 ben gaan lopen. Met de medebewoners voelt ze weinig klik en met mij kan ze praten alsof ze een normaal mens is.
Toen ik haar nog 1 keer in de week mocht ophalen zouden ze de mevrouw klaarzetten, maar ook dat gebeurde nooit. Altijd moest ik haar rolstoel fixen, jas aantrekken etc. Op sommige momenten als ik belde om 10 / 10:30 lag ze gewoon nog in bed! Dan waren er niet genoeg mensen en moest ze maar wachten.
Daar heb ik heel veel verdrietige verhalen over gehoord. Nee Zorgcentrum de Overloop daar wil je je laatste tijd niet uitzitten. Sowieso heb ik het idee dat je als bejaarde liever niet in een van deze huizen wilt eindigen. Vaak is het personeel overwerkt en zijn de bewoners daar de dupe van.
Dat heb ik ook eerder bij een ander zorgcentrum in Almere al moeten ervaren. Misschien is het wel iets van Zorggroep Almere? Of misschien wel door het hele land. Het is hoe dan ook een trieste zaak.
Vrijwilligerswerk bij Zorgcentrum de Overloop
Na jaren vrijwilligerswerk te hebben gedaan vind ik de manier waarop ik nu behandeld word treurig. Het maakt me verdrietig dat er zo gereageerd word en het maakt me verdrietig dat mensen nog steeds niet naar buiten mogen met vrijwilligers. Tenzij je nu dan met een mondkorf buiten gaat lopen.
Het is raar dat de regels voor hun strenger worden terwijl de rest van Nederland weer los mag gaan.
Het breekt mijn hart dat we zo met onze ouderen omgaan. Tijdens de eerste golf van Corona paniek moesten de bewoners maandenlang op een kamer zitten. Een van de bewoners heeft zelfs euthanasie gepleegd omdat ze het niet meer trok. Het is een trieste zaak.
Om gek van te worden. ik ben heel erg benieuwd naar wat deze mevrouw daar zelf van vind? Of bepaald alleen het verzorgingstehuis wat ze nog mag doen. Wat een vreemde gang van zaken. Ik kan me je frustratie en grote teleurstelling goed begrijpen!
Het ziet er naar uit dat als je in het verzorgingstehuis terecht komt, je niets meer te melden hebt. Maandenlang hebben ze opgesloten gezeten. Zelfs 1 van de bewoners heeft euthanasie gepleegd omdat ze het niet meer trok. Het breekt mijn hart.
Als dat mijn eigen toekomst zou zijn geef me dan maar een Pil van Drion als ontbijt. Bah, wat onmenselijk