Waar honger, uitdroging en hygiëne al tijden zorgt voor ziektes en dood over de hele wereld, heeft het corona virus nu het volk bereikt dat zich tegen bovenstaande onaantastbaar heeft gevoeld.

Ons ego heeft de dood altijd in stand gehouden en nooit hebben we elkaar daar in de supermarkt op aangesproken. Nooit werd er in de boodschappen karretjes gekeken hoeveel eten en drinken er wel niet gekocht werd, waarna je met een boze blik aangekeken werd omdat een ander niets heeft.

Maar nu… Het virus maakt geen onderscheid in arm of rijk, jong of oud en schoon of vies. We proberen ons ego ineens allemaal om te smelten tot solidariteit. Iets wat we in tijden van nood voor onze eigen veiligheid opeens sterker voelen.

We zijn bang om dood te gaan en proberen met man en macht ons hiertegen te verzetten.

Een lockdown, dat is de oplossing. Een oplossing voor al die solidaire mensen die gezellig met elkaar aan de eettafel zitten te kaarten met een toastje en een wijntje erbij.

Maar wat nou als je al jaren op de vlucht bent voor het meest bedreigende in jouw leven, huiselijk geweld. Wat nou als de overheid en al die solidaire mensen ons opdragen om thuis te blijven, daar waar onze grootste vijand en misschien wel de dood, ons op zit te wachten..

Zo levensreddend als alles voor iemand lijkt, zo dodelijk kan het voor een ander zijn.

Ons ego zorgt voor niemand anders dan onszelf, en in tijden als deze zie je dat iedereen keuzes maakt waarmee hij denkt zelf het meest geholpen te zijn. Hamsteren? Hamsteren betekent ook dat heel veel mensen minder vaak naar de winkel hoeven en meer binnen kunnen blijven.

Ben je het daar niet mee eens, luister dan naar je eigen ego en zorg dat je bij al die andere ego’s vandaan blijft.

Zo zorgen we voor onze eigen veiligheid en ben je niet afhankelijk van anderen.

Wees een beetje lief voor elkaar.